19/91

Tom Rijpert doet het opnieuw! Hij blies me eerder al omver met zijn ijzersterke debuut: de fantasy-duologie 'De zeven sleutels'. Ook met het mysterieuze '19/91' slaagt hij erin om me 350 pagina's lang te verwennen met zijn heerlijk afwisselende en unieke schrijfstijl. Korte zinnen en vlotte dialogen, die het verhaaltempo hoog houden, worden gecombineerd met knappe, meer literaire sfeeromschrijvingen. De personages zijn levensecht: wat ze denken, voelen en zeggen klopt met hun leeftijd. 

Als de 11-jarige Basha Berkel in 2002 met de boot - en heel wat tegenzin - voor een zomerkamp onderweg is naar het Waddeneiland Terschelling, ontdekt ze dat er 11 jaar geleden (in 1991) een jongen spoorloos verdween op datzelfde kamp. Buitenbeentje Tibbe is vastberaden om de geheimzinnige verdwijning van Pepijn grondig te onderzoeken en hij kan best wat hulp gebruiken bij zijn speurwerk. Kunnen twee 11-jarigen nu nog achterhalen wat er toen gebeurde? 

De vijf basisregels voor een goed opgebouwde thriller heeft Tibbe/Tom geleerd bij Agatha Christie en haar detective Hercule Poirot. Zalig hoe hierop een paar keer teruggekomen wordt doorheen het boek. De spanningsboog is perfect geconstrueerd en de betrokkenheid van de lezer blijft daardoor hoog. Je vliegt door de korte hoofdstukken heen en kan niet wachten op de ontknoping. Ik vroeg me lange tijd af hoe de verdwijning van Pepijn op een kindvriendelijke manier zou verklaard worden. Wees gerust, alle puzzelstukjes vallen perfect samen!